Оё шумо Соли навро бо таври экологӣ ҷашн мегиред? Маслиҳатҳои моро имтиҳон намоед ва фаҳмед

Соли нав иди пур аз шодӣ ва умедҳои навест, ки кӯдакон ва калонсолон дӯсташ медоранд. Ягона чизе, ки метавонад онро вайрон кунад, миқдори зиёди пластик, хӯрокҳои изофа ва дигар ашёе мебошад, ки ба муҳити атроф зарар мерасонанд. Коршиносон мегӯянд, ки таътили Соли нав аксар вақт ба табиат зарбаи сахт мезанад.

Барои на танҳо хурсандӣ, балки аз ҷиҳати экологӣ тоза кардани иди шумо, Halva.tj беҳтарин маслиҳатҳоро оид ба тарзи таҷлили Соли нав ва ба муҳити зист зарар нарасониданро ҷамъ овард.

Чӣ тавр интихоб намудани арчаи солинавӣ

Ба саволе, ки кадом арчаро интихоб кардан беҳтар аст, ҷавоби аниқ ёфтан душвор аст. Раванди истеҳсоли дарахтони сунъӣ ба муҳити атроф зараровар аст ва аксар вақт коркарди онҳо мушкил мебошад. Албатта, арчаи сунъӣ метавонад зиёда аз як сол давом кунад, аммо WWF ва Greenpeace даъво мекунанд, ки дарахти зинда ҳанӯз ҳам аз ҷиҳати экологӣ тоза аст. Аммо ин ба шарте аст, ки дарахт махсус барои фурӯш парвариш карда шавад ва дуруст нобуд карда шавад.

Албатта, чанд нафар розӣ мешаванд, ки аз арчаи ороёфта тамоман даст кашанд, аммо барои онҳое, ки тасмим гирифтаанд, ки одатҳои худро аз ҷиҳати экологӣ тоза созанд, якчанд варианти олӣ мавҷуданд, масалан, ороиши арчаи солинавӣ дар беруни шаҳр, оро додани манзил бо шохаҳои дарахтони сӯзанбарг ё сохтани рамзи солинавӣ аз ашёи партов, метавонад хеле натиҷаи зебо диҳад.

Дар интихоби ороишоти солинавӣ бодиққат бошед

Зебу ороишҳои якдафъаина, ба монанди туннел ва борони тобон барои истеҳсоли миқдори зиёди захираҳо ниёз доранд ва аксар вақт пас аз таътил дар партовгоҳҳо мемонанд.

Усули аз ҷиҳати экологӣ тоза истифода бурдани онҳо якчанд маротиба хоҳад буд, аммо беҳтар аст, ки аз чунин ороишҳо комилан даст кашед ва ба бозичаҳои аз чӯб, шиша ва коғаз додашуда бартарӣ диҳед. Бозичаҳои кӯҳнаи шӯравӣ хеле маъмуланд. Дар ҳақиқат, истифодаи ҷавоҳироти мавҷуда беҳтар аст аз хариди ҷавоҳироти нав. Шумо инчунин метавонед бозичаҳоро бо дасти худ созед.

Тӯҳфаҳои дилхоҳатонро диҳед

Албатта, қадами аввал ин аст, ки шахс ба тӯҳфа ниёз дорад. Шумо набояд чизҳои беҳудаеро, ки шумо қариб истифода намебаред, диҳед, дар бораи туҳфаҳои лозима пешакӣ бифаҳмед. 

Инчунин диққат ба қуттии тӯҳфаҳо низ хеле муҳим аст. Қоғази дурахшони печондашуда албатта хуб менамояд, аммо беҳтараш онро бо маводҳое иваз кунед, ки баъдан онҳоро дубора истифода бурдан мумкин аст. 

Шумо метавонед тӯҳфаҳоро аслан дар матоъ ва ҳатто рӯзномаҳо бастабанд кунед, чизи асосӣ нишон додани тахайюлоти худ аст. Ҷопонҳо ҳатто як усули куллӣ "фурошики"-ро ихтироъ карданд, ки бо он шумо метавонед бо печонидани тӯҳфаҳо ба порчаҳои матоъ муҷизаҳо эҷод кунед.

Дастархони солинавии худро бодиққат ба нақша гиред

Қоидаи асосӣ дар омода кардани дастархони солинавӣ мӯътадилист. Ҳангоми банақшагирии арафаи Соли нав беҳтар аст, ки рӯйхати маҳсуло ва хӯрокҳоро пешакӣ тартиб диҳед ва дар бораи он фикр кунед, ки оё шумо ҳама чизро хӯрда метавонед - аксарияти хӯрокҳои боқимонда ҷамъ шуда партофта мешаванд.

Истироҳатро ҳамчун баҳона барои кори хуб истифода баред

Баъзе одамон интихоб мекунанд, ки Соли навро умуман ҷашн нагиранд. Аммо шумо ба ҳар ҳол метавонед ин таърихро ҳамчун баҳона барои ба даст овардани одатҳои нав ва кори муфид истифода баред. Чӣ қадаре ки одамон одатҳои устуворро интихоб кунанд, ҳамон қадар беҳтар аст. Масалан, шумо метавонед ба худ ваъда диҳед, ки дар соли нав аз халтаҳо ва зарфҳои якдафъаина истифода набаред.

Ғайр аз ин, ҳеҷ тӯҳфае, наметавонад он миқдоре хурсанди биёрад, беҳтар аз оне, ки ба касе дасти кӯмак дароз кардаи. Шумо метавонед дар чорабиниҳои хайрия ширкат варзед - масалан, ба фонди кӯмак ба кӯдакон ё пиронсолон тӯҳфаҳо фиристед.